Εκδηλώσεις - Εκδρομές - 6ο Γενικό Λύκειο Τρικάλων

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΥ ΒΑΣΙΑ
Κωνσταντινούπολη: μια πόλη πολιτισμικά αναπτυγμένη, μια πόλη βαθύτατα συνδεδεμένη με τη χώρα μας, μια πόλη…. «ελληνική». Η στενή σχέση της  με την Ελλάδα είναι αυτό που προξενεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των Ελλήνων. Το γνωστό «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα ’ναι» είναι χαραγμένο στο μυαλό και στην καρδιά όλων ακόμη και σήμερα.
Ένα ταξίδι στην Πόλη ήταν απαραίτητο και πραγματικά …άξιζε.
Από καιρό την προγραμματίζαμε αυτή την εκδρομή και τελικά πραγματοποιήθηκε. το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Τέσσερις (-4-) ολόκληρες μέρες σε μια άγνωστη χώρα για  μας μα με τόσο γνωστή ιστορία σε μας.
Η πρώτη μέρα μας βρήκε στο δρόμο. Δεκατρείς (-13-) ώρες στο λεωφορείο με μόνη διακοπή κάποιες ολιγόλεπτες στάσεις για ξεκούραση. Ο ενθουσιασμός όμως όλων μας δεν άφηνε την κούραση να μας καταβάλει. Η αγωνία για το τι θα δούμε έπαιρνε τη θέση της κούρασης και της κακής διάθεσης. Μετά από το μεγάλο ταξίδι φτάσαμε στο ξενοδοχείο. Ένα πολυτελέστατο κτίριο, με άριστες παροχές φιλοξενίας. Η νύχτα εκείνη ήταν αφοσιωμένη στην ξεκούραση.
Το πρωί της επόμενης μέρας μας βρήκε έτοιμους για μια αξέχαστη εμπειρία: μια κρουαζιέρα στο Βόσπορο. Επιβιβαστήκαμε στο καράβι και ξεκίνησε η ξενάγηση. Πλήθος κτιρίων έκαναν την εμφάνιση τους, καθώς το πλοιάριο έσκιζε τα νερά του Βοσπόρου. Κτίρια πολυτελή, το καθένα, με τη δική του ιστορία την οποία μας αφηγούνταν ο ξεναγός. Το κρύο όμως δεν μας άφησε να θαυμάσουμε πολύ τα υπέροχα μέρη. Η μέρα συνεχίστηκε με μια βόλτα στη πόλη.
Μόλις φτάσεις στο ιστορικό κέντρο, μόλις πατήσεις το πόδι στην πόλη, θαρρείς πως βρίσκεσαι Ελλάδα. Τι κι’ αν όπου και αν κοιτάξεις βλέπεις τούρκικες σημαίες, τι κι’ αν όλοι γύρω σου μιλούν μια άγνωστη γλώσσα… Η αίσθηση που σου δημιουργείται … είναι Ελλάδα.
Γυρισμός στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ετοιμασίες για το βράδυ. Εκτός από ιστορία θα παίρναμε μια γεύση και από την πολίτικη διασκέδαση. Επισκεφθήκαμε λοιπόν ένα νυχτερινό κέντρο με χανουμάκια. Η ατμόσφαιρα φανταστική! Παρόντες άνθρωποι από διάφορες χώρες και όσο περνούσε η ώρα, η διασκέδαση γινόταν όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Ακολούθησε χορός και γλέντι, διαγωνισμός χορού στον οποίο πέντε (-5-) κορίτσια από το σχολείο μας διακρίθηκαν.
Την επόμενη μέρα προτεραιότητα είχε το μπλε τζαμί. Η επίσκεψη μας σκοπό είχε να δούμε και να μάθουμε τον τρόπο με τον οποίο οι μουσουλμάνοι προσκυνούν και προσεύχονται στο θεό τους. Για να μπούμε έπρεπε να υιοθετήσουμε τα έθιμα τους: όχι παπούτσια στο ναό, όχι κοντά ρούχα, όχι κορίτσια χωρίς μαντήλες στο κεφάλι. Το τζαμί ακολούθησε ο ιππόδρομος που βρισκόταν εκεί κοντά. Ο ξεναγός μας αφηγήθηκε όλη την ιστορία του και μας περιέγραψε την παλιά του μορφή. Όσα είδαμε και ακούσαμε όμως το μυαλό μας βρισκόταν ήδη στο επόμενο αξιοθέατο. Η «αγαπημένη» Αγιά Σοφιά είχε σειρά και τα αισθήματα μας απερίγραπτα. Επί ώρες θαυμάζαμε την όμορφη αρχιτεκτονική της και τις υπέροχες αγιογραφίες της ακούγοντας ταυτόχρονα την ιστορία της. Κατεστραμμένες τοιχογραφίες και εκθέματα προσπαθούσαν να «κρατηθούν» μέσω των συντηρητών.
Τελικός προορισμός η κλειστή αγορά της Πόλης. Μια αγορά γεμάτη καταστήματα και πάγκους με διάφορα εμπορεύματα που «παίρνουν το μυαλό». Τρεις με τέσσερεις ώρες περιπλανιόμασταν ακούραστα στην αγορά θαυμάζοντας και αγοράζοντας διάφορα προϊόντα. Αφού κάναμε τις βόλτες μας και τα ψώνια μας επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε για το αυριανό ταξίδι της επιστροφής.
Ατελείωτη η επόμενη μέρα, μακρύ το ταξίδι και δυστυχώς μας έφερε πίσω στην καθημερινότητα,  στο διάβασμα και στις υποχρεώσεις. Το τριήμερο όμως ήταν μια ανάπαυλα, μια αξέχαστη εμπειρία που όλοι θα θυμόμαστε σαν ένα ευχάριστο διάλειμμα ανάμεσα στην ατελείωτη μελέτη για τις επικείμενες εξετάσεις.

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ
ΙΗ΄ ΣΥΝΟ∆ΟΣ 2012 – 2013
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ - ΕΚΘΕΣΗ
Της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων στο θέµα της 3ης θεµατικής ενότητας «Η προστασία του ανήλικου χρήστη του διαδικτύου (internet) και των µέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter, my space κ.α.)» της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της «Βουλής των Εφήβων», που αποτελείται από τους µαθητές της Β΄ Τάξης των Λυκείων (Ενιαίων, ∆ηµοσίων, Ιδιωτικών, Ηµερησίων, Εσπερινών, Ειδικών, Μουσικών και Γυµνασίων µε Λυκειακές Τάξεις) της Ελλάδας, της Κύπρου και της αντίστοιχης τάξης των Ελληνικών Σχολείων του Εξωτερικού και τους µαθητές της τελευταίας τάξης του Α΄ Κύκλου των ΕΠΑ.Λ. (∆ηµοσίων, Ιδιωτικών, Ηµερησίων, Απογευµατινών,Εσπερινών, Ειδικών) της Ελλάδας, καθώς και τους µαθητές της Β΄ Τάξης των Τεχνικών Σχολών της Κύπρου, που συµµετείχαν στο Εκπαιδευτικό Πρόγραµµα «Βουλή των Εφήβων», ΙΗ΄ Σύνοδος 2012 – 2013.

Η Εισηγήτρια, έφηβη βουλευτής, Γιώτα Μαρία (Ν. Τρικάλων), είπε τα εξής: «Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί έφηβοι βουλευτές, ο θεσμός της Βουλής των Εφήβων προσφέρει σε όλους εµάς τους νέους την ευκαιρία να εκφράσουµε τις απόψεις µας για θέµατα επικαιρότητας, να ασκήσουµε κριτική στα κακώς κείµενα της εποχής µας και αποτελεί µια ευκαιρία, για να ακουστεί ο λόγος των νέων. Ιδιαίτερη µνεία θα πρέπει να γίνει στο διαδίκτυο, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κοµµάτι της καθηµερινότητάς µας, και κυρίως, είναι συνυφασµένο µε τον ελεύθερο χρόνο των νέων. Περιηγούµενος κανείς στους διαδικτυακούς τόπους µπορεί να αναζητά και να βρίσκει εύκολα σωρεία πληροφοριών. Συναντά όλο το φάσµα των συναισθηµάτων, από τη λατρεία στις νέες ψηφιακές τεχνολογίες έως τον τρόµο και τη δαιµονολογία για το ζοφερό µέλλον, που επιφυλάσσεται στον άνθρωπο. Θα ήταν χρήσιµο στο σηµείο αυτό να επικεντρώσουµε τη συζήτηση στις πραγµατικές της διαστάσεις, τόσο στις αλλαγές που επήλθαν στη ζωή του ανθρώπου όσο και στους κινδύνους, που ενδεχοµένως, εγκυµονεί η χρήση του διαδικτύου.

Πάντα γοητευόµασταν µε την ιδέα να διευρύνουµε το ανθρώπινο µυαλό µε την απόκτηση και την επεξεργασία πληροφοριών. Το διαδίκτυο είναι ένα µέσο για την επίτευξη αυτού. Αποτελεί, δηλαδή, ένα παράθυρο στον κόσµο, διευρύνει τους ορίζοντες, φέρνει κοντά τους λαούς, µας απαλλάσσει από στερεότυπα και προκαταλήψεις και προσφέρει τη δυνατότητα για απεριόριστη άντληση πληροφοριών και ενηµέρωση από διάφορες τοποθεσίες και ιστοσελίδες του παγκόσµιου ιστού. Το διαδίκτυο κατέχει εξέχουσα θέση στην εποχή της τεχνολογικής ανάπτυξης και του καταιγισµού πληροφοριών, που διανύουµε. Παρόλα αυτά, η σχέση που ανέπτυξε ο σύγχρονος άνθρωπος, και ιδιαίτερα, εµείς οι νέοι µ’ αυτό, το καθιστούν εξαιρετικά επικίνδυνο. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι όλες οι χρήσεις του διαδικτύου που προαναφέρθηκαν είναι εύκολα προσβάσιµες στους ανήλικους χρήστες, γεγονός που καθιστά τον κυβερνοχώρο άκρως απειλητικό παιχνίδι στον ελεύθερο χρόνο τους. Επίσης, παίζει το ρόλο του σύγχρονου φίλου, προσφέροντας εύκολη πρόσβαση σε σελίδες µε περιεχόµενο ακατάλληλο για ανηλίκους, τυχερά παιχνίδια, σελίδες που προπαγανδίζουν το ρατσισµό, προωθούν τη βία, καθώς και την ελεύθερη είσοδο σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, όπως το facebook, το twitter, κ.λπ.. Είναι, όµως, ένας φίλος που προσφέρει ανούσια διασκέδαση, αναδεικνύοντας λανθασµένα πρότυπα, αδρανοποιεί το νου – εφόσον του προσφέρει τροφή, που ο δέκτης αναµασά – και τον αποµακρύνει από κάθε µορφή κοινωνικής σχέσης. Σύµφωνα, µάλιστα, µε στατιστικά στοιχεία το 50% των παιδιών, µεταξύ 11 και 16 ετών, δηλώνουν ότι εκφράζονται πιο εύκολα από το διαδίκτυο παρά πρόσωπο µε πρόσωπο. Το βέβαιο πάντως είναι ότι η εξέλιξη και η πρόοδος του διαδικτύου δεν µπορούν να ανακοπούν και παρά τους κινδύνους που ελλοχεύουν στο λαβυρινθώδη κόσµο του, θα αποβεί ωφέλιµο για την ανθρωπότητα. Όπως σε κάθε µορφή τεχνολογικής ανάπτυξης, έτσι και σε αυτή, εµείς οι ίδιοι πρέπει να θέσουµε κάποια όρια, για να αµβλύνουµε την επικινδυνότητά της και να απολαµβάνουµε τα οφέλη της. Είναι καιρός να αναφερθούµε στους τρόπους µε τους οποίους όλοι εµείς µπορούµε να συµβάλλουµε στην πάταξη αυτού του εγκλήµατος, γιατί όσο βαρύγδουπο και αν ακούγεται, αποτελεί µια σύγχρονη µορφή εγκλήµατος. Πρωταρχικό ρόλο στη σχέση που αναπτύσσει το παιδί µε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο, παίζει η οικογένεια. Είναι κυρίως γονεϊκή ευθύνη η ανθρωπιστική αγωγή, ο γόνιµος διάλογος, η ελεύθερη ανάπτυξη της νεανικής προσωπικότητας, όπως και η οριοθέτηση του χρόνου που το παιδί αφιερώνει στον υπολογιστή, ο έλεγχος του περιβάλλοντος ενασχόλησής του στο διαδίκτυο και η εποπτεία του τρόπου χρήσης του. Συνίσταται απαραίτητη, λοιπόν, η ενηµέρωση των γονέων από την Πολιτεία, ώστε να αναρωτηθούν από ποια ηλικία τα παιδιά πρέπει να έρχονται σε επαφή µε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο και συγκεκριµένα µε ποιες εφαρµογές αυτού. Η ενηµέρωση, βέβαια, δεν είναι αρκετή, αν ο έλεγχος απουσιάζει. Επιπρόσθετα, ένας εξίσου σηµαντικός φορέας είναι το σχολείο, το οποίο πρέπει να επικεντρωθεί στην παροχή ανθρωποκεντρικής παιδείας. Η σήψη του εκπαιδευτικού µας συστήµατος στερεί από τα νέα άτοµα την πολύπλευρη καλλιέργεια, καθώς και γνώσεις, προσαρµοσµένη στα δεδοµένα και τις εξελίξεις της εποχής, στοιχεία που οφείλουν να παρέχουν τα θεσµοθετηµένα όργανα παιδείας. Ο νέος δεν πρέπει να προσκολλάται τυφλά και να καθηλώνεται µπροστά σε µια οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή, γιατί αυτό τον οδηγεί σε µια χρησιµοθηρική και στείρα τεχνοκρατική αντίληψη για τεχνητές αξίες. Χρειάζεται, λοιπόν, µέτρο, σωστή καθοδήγηση από τους φορείς αγωγής, υπεύθυνη και συνετή χρήση των υπολογιστών και στροφή και σε άλλα ενδιαφέροντα, ώστε να µην είναι μονοδιάστατος, αλλά να βρίσκει τις απαραίτητες ισορροπίες. Ο ρόλος του δασκάλου είναι καθοριστικός, εφόσον είναι εκείνος που εποπτεύει τη µαθησιακή διαδικασία, µπορεί να αξιολογήσει το επίπεδο γνώσεων των µαθητών και οφείλει να παρακολουθεί στενά την πρόοδό τους, ώστε να επεµβαίνει διορθωτικά, όταν και όπου, υπάρχει ανάγκη. ∆υστυχώς, όµως στις µέρες µας παρατηρείται ότι στο µεγαλύτερο ποσοστό των εκπαιδευτικών οι γνώσεις πάνω στη σωστή χρήση του διαδικτύου είναι ελλιπείς έως και ανύπαρκτες. Για το λόγο αυτό πρέπει να υπάρχει ανάλογη ενηµέρωση από το Υπουργείο Παιδείας  Αξιοσηµείωτη, βέβαια, είναι και η επιρροή που ασκούν τα Μέσα Μαζικής Ενηµέρωσης, και ιδιαίτερα, η τηλεόραση, τα οποία µέσω εκπαιδευτικών προγραµµάτων έχουν χρέος να ενηµερώνουν και να ευαισθητοποιούν τα άτοµα από πολύ νεαρή ηλικία, βοηθώντας τα να µάθουν τον κόσµο των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Παράλληλα, οφείλουν να τους ανοίγουν και άλλους ορίζοντες, δίνοντας ερεθίσµατα και για άλλες δηµιουργικές ενασχολήσεις, ώστε να αποφευχθούν η µηχανοποίηση, η τυποποίηση και η πνευµατική µονοµέρεια. Η προστασία, κατά την πλοήγηση στο διαδίκτυο, είναι δικαίωµα όλων µας και κατοχυρώνεται από το Σύνταγµα. Από το 2008 µέχρι σήµερα έχουν γίνει σηµαντικά βήµατα στον εκσυγχρονισµό του ελληνικού νοµοθετικού πλαισίου, όσον αφορά στην προστασία των ανηλίκων χρηστών του διαδικτύου. Η ευαισθητοποίηση και η ανάγκη για προάσπιση των δικαιωµάτων των ανηλίκων είναι επιτακτική και πρέπει να αποτελεί τη βάση για συνεχή αναθεώρηση της νοµοθεσίας, όπως συνεχή και ατέρµονη είναι και η τεχνολογική ανάπτυξη και κατ’ επέκταση ο χώρος του διαδικτύου. Εν κατακλείδι, εµείς οι ίδιοι οι νέοι πρέπει να αντιληφθούµε ότι η αληθινή ποιότητα ζωής στηρίζεται στη χρήση µιας τεχνολογίας µε ανθρώπινο πρόσωπο και στην ισορροπία µεταξύ υλικοτεχνικής εξέλιξης και πνευµατικής ανύψωσης. Γι' αυτό η ύπαρξη µέτρου, η ενίσχυση της αυτοκριτικής, η προσπάθεια για επαφή µε την παράδοση και τον συνάνθρωπο, αποτελούν ασφαλιστικές δικλείδες, ώστε ο νέος να µην παγιδευτεί από τις δυνατότητες της µηχανής, αλλά να χρησιµοποιεί τους υπολογιστές ως εχέγγυο πνευµατικής ελευθερίας. Άλλωστε, οι νέοι έχουν ιδανικά και αγωνίζονται µε εφόδιό τους τον ενθουσιασµό, την ευαισθησία και τη γνώση για µια ζωή γνήσια, στην οποία ο άνθρωπος θα απολαµβάνει τα δηµιουργήµατά του και δεν θα τα φοβάται ούτε θα τα θεοποιεί. Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας»

Ομιλία του μαθητή μας Γιάννη Μπουλογεώργου, στη Βουλή των Εφήβων (Μέλος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων Παραγωγής και Εμπορίου), στις από 31/08/2012 έως 03/09/2012.

Μας θέλετε στον κόσμο σας ;

Οι νέοι σήμερα είμαστε οι πιο αδικημένοι αυτής της χώρας. Καλούμαστε να σηκώσουμε ένα χρέος που άλλοι δημιούργησαν. Χωρίς βέβαια να ακούγεται η γνώμη και οι ρηξικέλευθες ιδέες μας. Και το ερώτημα που γεννάται μέσα μας είναι: μας θέλετε στον κόσμο σας; Μας θέλετε σε ένα κόσμο που βλέπουμε πως τα όνειρά μας “γκρεμίζονται” σαν τραπουλόχαρτα; Μας θέλετε σε μια χώρα που δυστυχώς δεν δίνει βάση στην παιδεία, ούτε στη μείωση της ανεργίας;
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν είναι αναγκαίο να πάρετε μέτρα που θα αμβλύνουν αυτό το πρόβλημα που μπορεί φαινομενικά να μην είναι σοβαρό, ωστόσο είναι αρκετά σπουδαίο διότι αφορά τη νέα γενιά Ελλήνων. Αρχικά, θα πρέπει να υπάρξει σωστή πολιτική αντιμετώπιση των προβλημάτων των νέων με περισσότερα κονδύλια για την παιδεία και με αναπτυξιακά μέτρα που θα απασχολήσουν αρκετούς νέους. Επιπλέον, όλοι οι φορείς , τόσο η κεντρική όσο και η τοπική αυτοδιοίκηση, επιβάλλεται να δείξουν αληθινό κι όχι προεκλογικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα των νέων, τα οποία μπορούν εύκολα να γίνουν γνωστά και πολλά να λυθούν από δημόσιες διαβουλεύσεις στο διαδίκτυο.
Ακόμη, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές πρέπει να σέβονται τις νεανικές ανησυχίες και να μην περιορίζονται μόνο στην προετοιμασία για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια. Επιπρόσθετα, η κατάλληλη στάση των γονιών που θα χαρακτηρίζεται από κατανόηση, σεβασμό και ενθάρρυνση ως προς το νέο, θα μας βοηθήσει αρκετά. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί με σεμινάρια και ημερίδες που πρέπει συχνά να γίνονται. Αλλά και εμείς οι ίδιοι χρειάζεται να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας με την ενεργή συμμετοχή μας τόσο στις μαθητικές κοινότητες όσο και σε άλλους οργανισμούς, όπως για την προστασία του περιβάλλοντος.
Τέλος, το καλύτερο εφόδιο για ένα νέο είναι η αυτοαγωγή και η μόρφωση. Έτσι θα οξύνει την κρίση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του και θα μάθει να αντιστέκεται στους μηχανισμούς που τον χειραγωγούν και τον αλλοτριώνουν.

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012
«Βράβευση μαθητικών εντύπων από την Ένωση Συντακτών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας».
Η ηλεκτρονική εφημερίδα του σχολείου μας ΨΗΦΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ, βραβεύτηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, ως η καλύτερη ηλεκτρονική εφημερίδα για το σχολικό έτος 2011 - 2012. Η συντακτική ομάδα του σχολείου μας έλαβε το βραβείο της από τον πρόεδρο του μορφωτικού ιδρύματος κ. Μπεχλιβάνο Χρ., τον αντιπρόεδρο κ. Τραγούδα Αχ., και από την ταμία κα. Κισσάβου Λένα στα γραφεία Μορφωτικού Ιδρύματος στην Λάρισα. Το σχολείο μας ευχαριστεί τους μαθητές Παζαρακιώτη Κατερίνα, Παπαγεωργίου Άντα, Ντίνο Νικόλαο, Μπιλιάλη Άντα, Μπουλογεώργο Γιάννη για την προσφορά τους στα ΨΗΦΙΑΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ.

Εκδρομή Γ' Λυκείου στη Βουλγαρία - Ο ελληνισμός της Φιλιππούπολης
1. Γενικά
    Η Φιλιππούπολη ( Πλόβντιβ) είναι η σημαντικότερη μητρόπολη των Ελλήνων στο έδαφος του σημερινού βουλγαρικού κράτους. Πρόκειται για πόλη με μακρόχρονη ιστορία και αξιόλογη παρουσία και δραστηριότητα των Ελλήνων. Ο ελληνισμός άρχισε να φθίνει σταδιακά ύστερα από το 1880 λόγω του βουλγαρικού εθνικισμού, που εκείνη την εποχή δεν άφηνε περιθώριο εκδήλωσης μιας διαφορετικής εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Το 1906 πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν εκτός Βουλγαρίας εξαιτίας των διωγμών. Τελικά, το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού ελληνικής καταγωγής έφυγε από τη Φιλιππούπολη και τη γύρω περιοχή, στο πλαίσιο της εφαρμογής της ανταλλαγής των πληθυσμών Ελλάδας και Βουλγαρίας ( Συνθήκη του Νεϊγύ) μετά τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο. Τα επίσημα βουλγαρικά στοιχεία δείχνουν πως το 1888 υπήρχαν στη Φιλιππούπολη 14011 Έλληνες που αντιπροσώπευαν το 6,19% ποσοστό που έφθινε σταθερά με το πέρασμα του χρόνου. Οι Έλληνες ήταν συγκεντρωμένοι στις επαρχίες της Φιλιππούπολης ( 27% του πληθυσμού το 1900) και της Στενήμαχου ( 66% του πληθυσμού το 1900) . Οι δύο σημαντικές ελληνικές κοινότητες  δέχθηκαν σοβαρά πλήγματα ύστερα από το 1906, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση του ελληνικού πληθυσμού.
2. Επαγγελματικές δραστηριότητες
    Οι περισσότεροι Έλληνες της Φιλιππούπολης μέχρι τα μέσα του 19 ου αι. απασχολούνταν στη συντεχνία ( ρουφέτι) των αμπάδων, δηλαδή στην επεξεργασία, τη μεταφορά και το εμπόριο των χοντρών μάλλινων υφασμάτων. Το ρουφέτι που ιδρύθηκε το 1985, αγόραζε το μαλλί από τους Σαρακατσάνους και με αυτό έφτιαχνε υφάσματα, ενώ αναλάμβανε τη μεταφορά και την πώλησή του. Οι αμπατζήδες ήταν τα πλουσιότερα και ισχυρότερα μέλη των τοπικών κοινωνιών. Οι οικογένειες Γκιουμουσγκερδάνη και Κοϊμτζόγλου είχαν μεγάλα εργοστάσια με εκατοντάδες εργάτες. Άλλο σημαντικό ρουφέτι ήταν εκείνο των « δουλγέρηδων» , δηλαδή των κτιστών. Είχε ιδρυθεί το 18 ο αι. και η πλειοψηφία  των μελών ήταν Έλληνες. Οι Έλληνες της Φιλιππούπολης εκμεταλλεύθηκαν τις ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη της βιομηχανίας και του εμπορίου τον 18 ο αι. , και προχώρησαν στη δημιουργία βιοτεχνιών, βιομηχανιών και στη σύσταση εμπορικών δικτύων. Έτσι, η οικογένεια Σταυρίδη έχτισε το 1886 το ομώνυμο καπνεργοστάσιο στη Φιλιππούπολη, ενώ την ίδια εποχή και άλλοι Έλληνες έχτισαν εργοστάσια στη Φιλιππούπολη, στη Στενήμαχο, το Τατάρ Παζαρτζίκ και ως το Χάσκιοϊ. Εκτός από αυτούς υπήρχαν καθαρά ελληνικές συντεχνίες οινοπωλών, παντοπωλών, λαδάδων κ. ά. Οι Έλληνες διατηρούσαν παλιά εμπορικά καταστήματα μέσα στη Φιλιππούπολη, ενώ αρκετοί παρείχαν υπηρεσίες ως δικηγόροι, ασφαλιστές, εκδότες, γιατροί. Στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας οι Έλληνες ασχολούνταν κυρίως με την αμπελοκαλλιέργεια και την κτηνοτροφία.
3. Η εκπαίδευση
Η ελληνική κοινότητα της Φιλιππούπολης από πολύ νωρίς προσπάθησε να εξασφαλίσει καλή εκπαίδευση για τα τέκνα της. Υπήρχαν δάσκαλοι, πριν από τις αρχές του 18 ου αι. , που δίδασκαν γραφή, ανάγνωση και
Αριθμητική σε νάρθηκες ναών και σε σπίτια οικογενειών που μπορούσαν να πληρώσουν για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Το πρώτο οργανωμένο σχολείο αναφέρεται το 1726 που το 1780 στεγάστηκε σε κτήριο της ελληνικής κοινότητας και ονομάστηκε «Κεντρική Ελληνική Σχολή». Το 1834 έγινε το πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο στη συνοικία  της Αγίας Τριάδας, ενώ την επόμενη δεκαετία άρχισε να λειτουργεί και το σχολείο της Αγίας Παρασκευής. Το 1847 άρχισε και η εκπαίδευση των κοριτσιών, με την λειτουργία του πρώτου Παρθεναγωγείου, που στεγαζόταν σε ιδιόκτητο κτήριο. Τη δεκαετία του 1860, η ελληνική κοινότητα Φιλιππούπολης διέθετε οκτώ σχολεία : δύο γραμματοδιδασκαλεία, τρία αλληλοδιδακτικά, ένα «ελληνικό» σχολείο αρρένων, ένα κεντρικό παρθεναγωγείο και ένα συνοικιακό παρθεναγωγείο. Το 1875 οι φιλεκπαιδευτικοί σύλλογοι της Κωνσταντινούπολης προχώρησαν στην δημιουργία νέων πρότυπων σχολείων με δαπάνες του Γεωργίου Ζαρίφη. Τα Ζαρίφεια εκπαιδευτήρια είχαν τμήμα γυμνασίου και ελληνικού σχολείου αρρένων, αλλά και γυμνάσιο και αστική σχολή θηλέων, καθώς και  οικοτροφείο. Οι ελληνικές κοινότητες το 1906 με εγκυκλίους και πιέσεις αναγκάστηκαν να παραδώσουν τα σχολεία  στους Βούλγαρους και να εγγράψουν τους Έλληνες μαθητές σε βουλγαρικά σχολεία. Όσοι αρνήθηκαν να στείλουν τα παιδιά τους σε βουλγαρικά σχολεία, υπέστησαν διώξεις και πλήρωσαν μεγάλα πρόστιμα.
4. Κοινωνική ζωή και οργάνωση
Οι Έλληνες της Φιλιππούπολης σύστησαν είκοσι ελληνικούς συλλόγους που λειτούργησαν από το 1867 μέχρι το 1901. Οι περισσότεροι ήταν καθαρά αντρικοί σύλλογοι, κάποιοι αποκλειστικά γυναικεία στα πρότυπα της αδελφότητας κυριών που βοηθά τους αναξιοπαθούντες και μερικοί φιλεκπαιδευτικοί. Στη Φιλιππούπολη κυκλοφόρησαν τρεις ελληνικές εφημερίδες, η Φιλιππούπολις, ο Μηνύτωρ του Αίμου και οι ειδήσεις του Αίμου. Κυκλοφόρησε επίσης και μία εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα και ένα ιατρικό περιοδικό.
Εκδότες της εφημερίδας «Φιλιππούπολις» που αποτελούσε το κύριο βήμα προάσπισης των ελληνικών συμφερόντων και των δικαιωμάτων των ελληνικών πληθυσμών ήταν οι Α. Νικολαΐδης και Δ. Κουμαριανός.

Γράφει: Σουλεμέτσης Απόστολος
Φιλόλογος, ΠΕ02, 6 ο ΓΕΛ Τρικάλων

5. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
*Γυμνάσιο Θηλέων  (Δημοτική Πινακοθήκη-σήμερα)
*Γυμνάσιο Αρρένων (Γυμνάσιο Γκέο Μίλεφ-σήμερα)

6. ΚΤΗΡΙΑ
*Οικία Μαυρίδη ή Μουσείο Λαμαρτίνου
*Οικία Αργύρη Κουγιουμτζόλγου
*Οικία Δημήτρια Φεωργιάδη-Ιστορικό Μουσείο Αναγέννησης